Jak schudnąć ? Moja historia.

7:03 AM blondgirlofficial 0 Comments

'Jak schudnąć ?'

Pewnie wiesz, że jest to fraza, którą najczęściej ludzie wpisują w google i najczęściej robią to przed ważnymi dla nich wydarzeniami. Ba! Pewnie ty też to robisz! Bo ja tak ! Przyznaję się !

Nie ukrywam, że sama tak zaczęłam moją przygodę z odchudzaniem i gubieniem zbędnych kalorii. Jest to chyba najbardziej motywujący sposób, ponieważ dane wydarzenie zbliża się nieubłaganie i chce się osiągnąć swój cel. Może to być ślub, spotkanie klasowe po latach, wakacje, jakaś ważna uroczystość itd. U mnie czynnikiem, który zmotywował mnie do zmiany były wakacje. Ale wszystko po kolei. Chcę Ci opowiedzieć dokładnie jak wyglądała moja historia i zmotywować Cię do działania.

Odkąd pamiętam piłam herbatę słodzoną trzema łyżeczkami cukru. Słodyczy nie odpuszczałam w ogóle, ponieważ nie potrafiłam tego zrobić. Byłam od nich uzależniona, a gdy przerywałam ich jedzenie, czułam się źle sama ze sobą. Źle spałam, nie mogłam się uczyć, byłam smutna i zdenerwowana. Przypominają Ci coś te objawy ? Może też było Ci dane tego doświadczyć np. rzucając papierosy czy rezygnując właśnie ze słodyczy. Wiele osób nawet nie wie o tym, że cukier uzależnia tak samo mocno jak narkotyki i dlatego nie potrafimy z niego zrezygnować. Ja jako typowa nastolatka też nie potrafiłam. Wiadomo, że młoda osoba nie zna swojego ciała, nie jest pewna siebie i musi walczyć z hormonami, który uprzykrzają jej życie. Czuje się zależna od innych i zwraca uwagę na to co inni o niej myślą. Jest to chyba najgorszy okres w życiu każdego człowieka, ponieważ buduje on swoją pewność siebie na podstawie opinii innych ludzi, które często są bardzo krzywdzące i nieprawdziwe. Jako dziecko czy też nastolatka nie ruszałam się w ogóle. Robiłam to tylko na zajęciach wf. W podstawówce ćwiczyłam regularnie, a w gimnazjum starałam się go unikać jak ognia. Im byłam na wyższym poziome tym zajęcia były nudniejsze. Zniechęciłam się do sportu totalnie skoro moja opinia o nim pochodziła tylko z tych zajęć. Chyba każdy wie jak zajęcia wf wyglądały w szkole. Leniwa nauczycielka daje dzieciom piłkę i każe im grać przez całą lekcje albo każe wykonywać ćwiczenia sprawdzające ich sprawność fizyczną, która w ogóle się nie rozwija, bo nie ma jak. Ja na takich zajęciach uczyłam się dwu taktu, którego do tej pory nie umiem albo grania w siatkę. Także nie było żadnego sensu uczęszczać na te zajęcia, skoro nawet nie lubię sportów drużynowych, a nauczyciele wybierali taki sposób zajęć, bo nie musieć nic robić.Nie ma jak być nauczycielem bez pasji :)

W młodszych czasach uwielbiałam też fast-foody i prawie w każdy piątek wraz z przyjaciółmi odwiedzałam pizzerie. Oczywiście jadłam inne rzeczy takie jak chipsy, batony, tony cukru. Moja mama nawet mówiła, że ja już nie mam krwi tylko czekoladę w żyłach. Nie jadłam regularnie, ponieważ nawet nie wiedziałam, że tak trzeba, ale jadłam mało, a często, ponieważ tak już po prostu miałam. Mały żołądek mimo wszystko, więc małe posiłki, a po nich szybko przychodził głód. Jadłam też dużo owoców i warzyw, ponieważ je po prostu lubiłam i nie miałam z nimi problemu. Ogólnie przez cały czas uważałam się za chudą mimo braku ruchu oraz jedzenia samych niepotrzebnych rzeczy, ale nie do końca tak było. Chyba najwięcej ważyłam, gdy kończyłam gimnazjum bo było to 56 kilogramów. Nawet bym nie zauważyła, że jestem taka pulchna, gdy nie kolega, który powiedział, że ostatnio mi się przytyło. Nie za bardzo chciałam mu wierzyć, ale ograniczyłam trochę jedzenie i postanowiłam poćwiczyć. Widziałam też rezultaty mojej koleżanki, który nic nie jadła i ćwiczyła brzuszki. Momentalnie z naprawdę grubej dziewczyny, zrobiła się fajna laska. Trochę jej tego zazdrościłam i próbowałam nie jeść, ale jako, że kocham jedzenie to szybko się podałam. Także dieta odpadła. Zaczęłam robić brzuszki, ale również nie było żadnych efektów, więc zrezygnowałam. Potem poszłam do liceum i trochę mniej jadłam i urosłam, więc jakby figura mi się poprawiła, ale nie stosowałam żadnych diet, ponieważ wiedziałam, że diety nie są dla mnie, ponieważ gdy jestem głodna to jestem zła i nic mi nie wychodzi. A co to za styl życia, kiedy cały czas mam być głodna. Czytałam też o różnych dietach, ale byłam za leniwa, żeby sobie sama gotować. Tak mniej więcej zleciała moja młoda część życia bez żadnego ruchu i żadnych diet. Zapomniałam wspomnieć, że od gimnazjum jeżdżę na nartach, ale to jest tylko sport zimowy. Potem, gdy byłam w ostatniej klasie liceum, mama powiedziała mi o Ewie Chodakowskiej i stwierdziłam, że też spróbuję. Kupiłyśmy płytę i zaczęliśmy ćwiczyć. W między czasie dowiedziałam się również, że jedna z koleżanek mamy jedząc pięć posiłków dziennie co trzy godzinny schudła, a jej waga już od jakieś czasu utrzymuje się na tym samym poziome. Postanowiłyśmy to wszystko wprowadzić w życie i spróbować. Było to w marcu. Do wakacji moja sylwetka zmieniła się nie do poznania. Nie byłam już to kuleczką, ale dziewczyną, które jest zadowolona ze swojego ciała i sylwetki. Od bardzo wiele osób usłyszałam, że bardzo schudłam, chociaż ja tego nie widziałam, ponieważ zawsze myślałam, że byłam chuda, ale różnica jest ogromna. W ciągu tych kilku miesięcy, bez żadnej diety, ale zdrowym odżywianiem oraz ruchem pozbyłam się 6 dodatkowych kilogramów. Mimo zdrowego stylu życia jednak opuszczałam zajęcia wf, ponieważ w liceum nie różnił on się niczym od poprzednich lat. Był chyba najgorszy. Potem na studiach dopiero poznałam prawdziwy wf :) Zapisałam się na zajęcia na siłowni i przepadłam i miałam je w każdy poniedziałek. Wręcz nie mogłam się doczekać, aż się na nim pojawię. Nie opuściłam ani jednych zajęć. I dopiero wtedy zrobiłam, że można go prowadzić z pasją. Dodam może jeszcze, że w liceum przez pewien czas moja nauczycielka chorowała i na zastępstwo przyszła za nią młodsza i z chęcią do działania. Tańczyliśmy na wf, chodziliśmy na siłowanie itd. Możesz mi wierzyć, ale na każdych zajęciach było 100 % obecności. Gdy jednak przyszła nasza stara nauczycielka znów wróciła nuda, a dziewczyny przestały się pojawiać.

Mimo, że teraz jestem już na dobrej drodze i jestem zadowolona, ciężko było mi porzucić słodycze. Od jakieś 2 miesięcy staram się nie jeść w ogóle i ich unikać. Czuję się przez to lepiej i zdrowiej.

.
Następnie postanowiłam założyć fanpage na facebooku. Zapraszam Cię serdecznie ! <3 nbsp="" p="">Bądz fit już na zawsze. Chcę Ci pokazać jak bez głodu i z małych wysiłkiem fizycznym osiągnąć wspaniałe rezultaty. Napisz do mnie albo na fanpagu albo tutaj ( na blogu zostaw adres e-mail ) a ja się z Tobą skontaktuję i zdradzę Ci więcej sekretów :)

Dlaczego to robię ?

Moja Historia.

Musisz pamiętać, że nikt nie rodzi się z idealnym wyrzeźbionym ciałem. Patrzysz na szczupłe, wysportowane osoby i zazdrościsz im ich wyglądu. Uwierz, że ja też kiedyś tak miałam. Jako kobieta zawsze miałam czegoś za dużo albo za mało. Nigdy w pełni nie mogłam zaakceptować swojego ciała, więc najlepszym sposobem, żeby temu zaradzić, było zmniejszanie porcji jedzenia do minimum czyli jednego posiłku dziennie - obiadu, ale w między czasie, zapychałam się słodkościami. Czyli jak widać nie była to za mądra dieta, a w sumie żadna dieta to nie była. Kilogramów nie straciłam, a byłam tylko głodna i zła na siebie i cały świat. Doszłam do takiego momentu, gdzie przy wzroście 164 cm, ważyłam około 56 kg i naprawdę bardzo źle się z tym czułam, tym bardziej, że nie miałam prawie żadnych mięśni tylko sam tłuszcz. Ruch był moim największym wrogiem, a ćwiczenie na lekcji wychowania fizycznego katorgą. Dziewczyny wiedzą, co potrafimy wymyślić, żeby tylko nie uczęszczać na takie zajęcia. Próbowałam nawet załatwić sobie zwolnienie od lekarza z wymyśloną chorobą. Na szczęście się nie udało.

Taka była moja historia do momentu, kiedy zdałam sobie sprawę, że wcale nie chcę być na jakiś wymyślnych dietach głodowych. Zaczęłam interesować się tematem dotyczącym zdrowego życia i odżywania się. Postanowiłam jeść pięć pełnowartościowych posiłków, dużo warzyw i owoców oraz regularnie wykonywać ćwiczenia fizyczne. Moje życie zmieniło się całkowicie. Stałam się szczęśliwym człowiekiem i wiele rzeczy zaczęło mi się lepiej układać. Mimo, że to nie koniec mojej drogi, jedno wiem na pewno. Nigdy nie zrezygnuję z takie stylu życia, ponieważ jest ona dla mnie wybawieniem. Dzisiaj dzięki mojej walce jestem zadowolona ze swojego ciała, wagi i sposobu jedzenia.

Pomogę pomóc również Tobie ! Staniesz się lepszą wersją samej siebie i poczujesz jak smakuje życie.

Pozdrawiam.

Angelika